Jak przygotować powierzchnię pod malowanie proszkowe?

Malowanie proszkowe polega na nałożeniu na powierzchnię przewodzącą farby proszkowej, dzięki siłom elektrostatycznym. Metoda ta posiada wiele zalet, pożądanych w różnych gałęziach przemysłu, między innymi nadaje przedmiotom właściwości antykorozyjne. Jednak, aby okazała się w pełni skuteczna – należy odpowiednio przygotować powierzchnię przedmiotu, przeznaczonego do malowania. Jest to niezbędny etap w procesie malowania proszkowego. Sprawdźmy, na czym konkretnie polega?

 

felgi na wystawie

Procesy chemiczne

Odpowiednią przyczepność farby może zapewnić tylko prawidłowe oczyszczenie powierzchni przed malowaniem. Należy pozbyć się wszelkich zanieczyszczeń: tłuszczów, olejów, pyłów, rdzy czy starych powłok lakierniczych. Etapem wstępnym jest mycie – za pomocą wody, rozpuszczalników lub emulsji oraz mycie alkaliczne. Jedną z metod przygotowania powierzchni są procesy chemiczne. Dostosowywane są do rodzaju podłoża, rodzaju powłoki i przeznaczenia. Wyróżniamy wśród nich fosforanowanie żelazowe do powierzchni stalowych, fosforanowanie cynkowe do stalowych powierzchni ocynkowanych oraz chromianowanie do powierzchni aluminiowych. Fosforanowanie wykonuje się metodą natryskową lub zanurzeniową. Zapewnia właściwe odtłuszczenie powierzchni, maksymalizuje przyczepność powłok lakierniczych do metalu oraz zwiększa odporność na korozję. Fosforanowanie żelazowe dzieli się na dwie fazy technologiczne: równoczesne mycie i właściwe fosforanowanie oraz niezbędne spłukiwanie.

 

Procesy mechaniczne

Obok procesów chemicznego przygotowania powierzchni, występują również procesy mechaniczne, czyli obróbka strumieniowo-ścierna. Wykorzystuje się podczas niej prędkość powietrza do wprawienia w ruch cząstek ścierniwa organicznego lub metalowego. Ścierniwo kierowane jest bezpośrednio na oczyszczaną powierzchnię. Pozwala na skuteczne pozbycie się zanieczyszczeń nieorganicznych takich, jak rdza, zendra, tlenki czy stare warstwy lakieru i farby. Rodzaj materiału, użytego w roli ścierniwa, warunkuje uzyskany poziom chropowatości powierzchni. Podczas piaskowania (inaczej nazywanego śrutowaniem) wykorzystuje się ścierniwa mineralne (kwarc, elektrokorund, soda, mikrokulki szklane) lub ścierniwa niemineralne (żużel, śrut staliwny, śrut nierdzewny). Obróbkę strumieniowo-ścierną można przeprowadzać na sucho w specjalnych komorach śrutowniczych, pozwalających na odzyskanie ścierniwa oraz na mokro, między innymi, jeśli wykorzystuje się piasek.